Yaşım olmuş 23 ama halen aklımda hatta yüreğimdesin.Aramızdan ayrıldığın günün acısını halen ilk gün ki gibi yaşamaktayım.
Ben seni tanımadan sevdim geçmişini hiç sorgulamadan sadece sözlerine inandım.
10 yaşında ki bir çocuk hayrandı sana onun gözünde erişilmez bir insandın ama hani o küçüktü ya ve minicik bir kalbi vardı ya o kalp de kocaman yeri sana ayırmıştı ve bunu bir tek kendine söyleyebiliyordu.
Her şeyi dün gibi hatırlıyorum hayatıma ilk Gülpembe dedin daha sonra Dağlar dağlar ile yol oldun o küçücük gönlüme.
Daha sonra bir sürü şarkı söz oldu ...
Kimi zaman aklıma geldikçe ağladım ardından kimi zaman bir şarkına teslim ettim kendimi ama ben şunu hiç bir zaman unutmadım sen benim o gönlümde halen nefes almaktasın.
Dedim ya seni tanımadan sevdim, güvendim hatta ailemden biri olarak gördüm.Nedenini sorma çünkü nedenini bende bilmiyorum.
Nedense özlüyorum seni ve gönüllere taht olan şarkılarını ...
Şimdi büyüyoruz büyüdükçe de eksildiğimizi düşünüyorum.Artık geleceğe umutla bakan gençler yetişmeyen bir Dünya da yaşıyoruz ve zaman ilerledikçe sana daha hasretli gözlerle bakıyoruz.
Diyorum ki keşke seninle uzaktan da olsa aynı Dünya da daha çok zaman geçirseydim.
Keşke senin o büyük Dünyan da bende küçük bir rol alsaydım
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder