Veda Zamanı ...

Güz dönemi bitti bitecek kimimizin sınavları bitti kimimiz halen sınavlara girip çıkıyor hatta kimimizin de Berlin deki süresi bitiyor.Anlayacağınız yavaş yavaş veda faslına geçmeye başladık.Günlerden Perşembe ve biz Berlin de bulunan Erasmus tayfası olarak bir veda gecesi hazırladık.Arkadaşımızın biri aramızdan ayrılıyor :(

Vedaları oldum olası hiç sevmemişimdir ve o akşamda eğlenceli geçtiği gibi birazda hüzünlü geçti. Ayrıca akşam ki olaydan arkadaşımızın haberi yoktu ona bir sürpriz yaptık.

Akşama dönecek olursak herkes bir şeyler hazırlayıp geldi eeee tabi ben bir şey hazırlayamayacağım dan içecek bir şeyler aldım.

O akşam midemin bayram ettiğini söyleyebilirim. Neler vardı neler ; mantı, kısır, ıslak kek. Mımmm daha ne olsun ya !

Yedik, içtik, güldük, eğlendik, sohbet ettik zaten en azından ben çoğu arkadaşla uzun zamandır görüşmemiştim.Ayrıca o akşam Türkiye den Erasmus ile gelen 2 kız arkadaşla tanıştım.Sanırım 2. dönem Türk sayısı artacak : )

Her neyse güldük eğlendik dedim ya bir anda eskilere gittik ilk geldiğimiz o sıkıntılı günler.O akşam da düşüm de zaman ne kadar çabuk ilerliyor sanki her şey dün gibiydi ve o zaman sürecin de ne yaptım diye sorguladığım da cevap olarak hiç bir şey yapmadım diyebiliyorum ve hayatım da en nefret ettiğim duygulardan biridir geçen zamanın kıymetini bilmeden boş boş yaşamak.Gerçi planlarımın hepsini 2. döneme attım ve umarım bu planları uygulayacak gücüm olur.

Her şey aslında bir vedayla başlıyor ve uğradığınız her liman da mutlaka ama mutlaka vedalaşacak birilerini bırakıyorsunuz.Bu sebepledir ki vedalaşmayı hiç sevmesem de artık vedalara alışmam gerekiyor...